Ciobo: "We mikken op een handelsverdrag dat niet langs alle nationale parlementen hoeft."
Oftewel: we willen er zeker van zijn dat burgers geen inspraak hebben in de inrichting van hun economie. Alleen het internationale grootbedrijf krijgt de kans om zijn financiële belangen veilig te stellen.
Ciobo: "Het is waar dat zowel de EU als Australië sterke rechtsstaten kent, dus misschien is ISDS overbodig. Feit is wel dat veel beweringen die er over ISDS worden gedaan simpelweg onwaar zijn en soms bewust misleidend. Het dient er slechts voor om investeerders te garanderen dat regeringen hun investeringen niet verkeerd gebruiken of, in andere woorden, stelen, bijvoorbeeld door onverwachts belemmerende wetgeving in te voeren."Ciobo had niet met een grotere rode vlag kunnen zwaaien. Dit is immers precies waar burgers bang voor zijn. Met 'belemmerende wetgeving' kan immers iedere wet bedoeld worden die ons moet beschermen tegen de gevolgen van het soort aasgierkapitalisme dat multinationals veelal met zich meebrengen. Verbod op boren naar schaliegas? Dat betekent hogere kosten, winstderving en een gegarandeerde gang naar het arbitragehof. Hoger minumloon? Gederfde winst. Arbitrage. Stimuleren van lokale werkgelegenheid? Verboden onder ISDS. Europese landen hebben vanwege ISDS-clausules al minstens 3,5 miljard euro belastinggeld aan schadevergoedingen moeten uitkeren aan private investeerders. Democratisch aangenomen wetgeving moest worden geschrapt, zodat burgers en hun leefomgeving weer ongehinderd konden worden uitgebuit.
Wat is daar precies 'onwaar' en 'misleidend' aan? Niet verrassend geeft minister Ciobo geen enkel voorbeeld van zo'n onware bewering. Het blijft bij holle retoriek en vage beloften over marginale economische voordelen.
Ciobo: "Het is duidelijk dat de vereiste instemming van alle nationale parlementen het proces aanzienlijk compliceert."Vertaling: democratische besluitvorming is een sta-in-de-weg voor het realiseren van absolute wereldheerschappij door kapitaalkrachtige multinationals.
Ciobo: "Bovendien ondergraaft het volledig het doel van de Europese Unie. Het doel van de EU is het creëren van een gemeenschappelijke markt."Neoliberalen als Ciobo zijn blijkbaar zo geobsedeerd door marktwerking dat ze hun ideologie vrijwel overal op projecteren. In werkelijkheid is de EU namelijk "gegrondvest op de beginselen van vrijheid, democratie, eerbiediging van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, en van de rechtsstaat." De EU "stelt zich ten doel de vrede, haar waarden en het welzijn van haar volkeren te bevorderen." Het is onduidelijk hoe Ciobo's voorstel om de democratie te omzeilen verenigbaar zou kunnen zijn met deze uitgangspunten.
Ciobo: "Australië, met een bevolking van 23 miljoen mensen, kan toch moeilijk als een bedreiging voor de EU worden beschouwd."De logische vraag is dan waarom de Australische handelsminister überhaupt met de gedachte speelt om ISDS op te nemen in het handelsverdrag met de EU. Handelsarbitrage vindt namelijk haar oorsprong in de vrees voor onbetrouwbare 'bananenrepublieken', waar dictators bedrijven inpikken en cadeau doen aan hun zwager. In zulke gevallen is bescherming voor investeerders gewenst en ingegeven door rationele overwegingen. Maar waarom zou je arbitrage opnemen in een verdrag tussen goed functionerende rechtsstaten? In dat geval wordt ISDS puur protectionisme (voor de multinationals), hetgeen een omkering is van de vrijhandel die politici als Steven Ciobo beweren na te streven. Hij prakitizeert het tegenovergestelde van wat hij preekt als hij stelt:
Ciobo: "Het staat buiten kijf dat vrijhandel de economische groei bevordert en welvaart en banen creëert. Helaas zien we nu een terugkeer naar protectionisme. Dat zal de welvaart verminderen en de mogelijkheden om banen te scheppen belemmeren."ISDS is precies het soort welvaartsverminderende protectionisme waarvan Ciobo zegt dat hij er tegen is. Multinationals eigenen zichzelf extra bescherming toe voor het geval burgers een goed loon, veilige producten en een schoon milieu eisen. Het is dan ook van het grootste belang dat we door dit soort propaganda heen prikken en ons recht op democratische inspraak blijven opeisen.